ف.م.سخن

chera namishavad farsi nevesht?

آن روز شیخ ساده نمای سیاهدل که جز نابودی و انتقام گیری، هر گز به چیز دیگری نیندیشیده بود!به همهء مردم گفت:به جمهوری اسلامی رأی بدهند،نه یک کلمه بیشتر و نه یک کلمه کمتر.میلیونها ایرانی بیزار از ساواک وغرور خانوادهء سلطنت- با دانستن این نکته که واقعأ چه چیز را نمیخواهند،امّا نه اندیشیدن به اینکه چه چیز هايی را میخواهند- تنها به نام جمهوری اسلامی و نه به درونمایهء آن( که جز زورگويی ، ستمکاری وکشتار نیست) رأی دادند!. پس از مدّ تی، همان چند میلیون، ريیس جمهور خود را برگزیدند. وچندی نگذشته، شیخ(ره) که میگفت به من رهبر نگويید- خدمتگزار بگويید! با تبانی شیوخ هم مسلک دیگر- که امروز عمروعاص،معاویه،یزید،شمربن ذلجوشن،معتصم بالله،حجـّاج ابن یوسف و شاه شجاع آل مظفّر در قیاس با آنها، "معصوم" بشمار می آیند !! بی اینکه ملّت را آدم حساب کند، مستقیمأ رأیشان را باطل کرد!!! یعنی همان کاری که شعبان بی مخ بطور غیر مستقیم در زمان خود انجام داد. و در این گیرودار هم کسی نگران نبود که این عربده جويی ها و نسق گیری های شعبان بی مخی، روزی، برای همهء موارد ،حتّی نفس کشیدن نیز بکار خواهد رفت- در آن میانه،" ملت شریف ایران" انگشت خود را مانند آن پسرک قهرمان، در سوراخ سد فرو نکرد- تا از سیل بنیان کن که با شتاب هر چه بیشتر برای نابودی ارزشهای انقلاب آماده شده بود،جلوگیری کند.سر انجام سیل ویرانگر با آشغال های زمخت و ناشناخته که به هزار نیرنگ آلوده بودند- سدّ انقلاب و ارزشهایش را بنام خدا،رسول و ارزشهای عربی دیگر شکستند.از هر خرما فروش تا گدای سامره که در نابودی فرهنگ ایرانیان گامی برداشته و در میان عربها،به پشیزی هم نمی ارزید،بخاطردشمنی با ارزشهای ایرانی تقدیر بعمل می آمد. و عظمت تاریخ ایران که بهر رو برای ما ایرانیان،با همهء بدی ها و خوبیهایش ارزشمند است،بباد تمسخر گرفته شد.
ولی امروز همهء دستها رو شده و مردم ایران، حتّی آنکسیکه در کنار خیابان شکلات و آبنبات کشی میفروشد،به یاوه هايی که در سال 1357 به مردم غالب شد وقعی نگذاشته و اینبار ایرانیان، هم میدانند که چه میخواهند و هم میدانند که دیگر چه نمیخواهند. و چیزی که مسلّم وآشکار است و ملّت ایران سالهاست در جهان فریاد میکشد و پژواک فریادش، وجدانهای آگاه و بیدار گیتی را تکان داده- اینست که ما همه گول خوردیم- گرچه ما به وضعیت زمان شاه راضی نبودیم و دموکراسی میخواستیم و برای آزادی انقلاب کردیم. امّا دایناسورهای ضدانقلابی وابسته به همه ء بیگانگان و دشمنان ایران- که هوس سلطنت،ولایت و خلافت داشتند، زود سوار موج انقلاب شدند و حکومت اسلامی با زعامت قراضگان تاریخ (که بنا بگفتهء یک روزنامه نگار عرب:سنگهايی که از قرن ششم میلادی به امروز پرتاب شده اند) را تشکیل دادند .
امروز مردم با آگاهی بمراتب بیشتر به رفراندم رأی میدهند. در گام نخست ،هر کس با شرکت خود در این رفراندم اعلام میکند که خواهان دگرگونی قانون اسا سی است- والبتّه، قرار نیست که در این دگرگونی ،تنها جلد کتاب قانون اساسی تغییر کند.بلکه هدف این است که محتوی آن بر اساس خواست مردم عوض شود.که ابن خواست طبیعی و منطقی مسلّمأ با مقاومت غارتگران روبرو خواهد شد. ولی مگر ما همه به قهرمانی های قهرمانانمان نمیناریم؟!!مگر آنها برای آزادی ما جان شیرین خویش نباختند؟ مگر آنها هنوز در زندانهای رژیم ،زندگی و آزادی خویش را برای ما گرو نگذارده اند؟مگر نباید به این شب سیه پایان بخشید؟ پس وظیفه ماست که همچون سال 1357 یکبار دیگر،برخیزیم و گامی فراپیش نهیم. تنها بعنوان یک ایرانی و نه هیچ چیز دیگر- قلب والیان دژخیم را با همکاری،همیاری،برادری،خواهری و هم میهنی نشانه بگیریم! والیانی که هیچ پیوندی با من و تو ایرانی ندارند - و تنها نفت ایران را میپسندند- سرزمین اجدادی ما را ،فرهنگ ما را،خوار و بی ارزش میشمرند-خواهران کم حجاب و بی حجاب ما را، حتی اگر بانوی صلح و یا بانوی فعال حقوق بشر باشند-بنام خوب نمیشناسند!!!!!!! و ذرّه ای دلواپسی از بخظر افتادن زادبوممان ندارند! شیران غّرنده در برابر مردم بی سلاح ایران و تسلیمان محض در برابر قدرت بیگانه اند.