ف.م.سخن

من مطئمن هستم که آرش در زندان به ماهیت دینی که عمری را در تبلیغ آن هدر داد, پی میبرد. این بار که در نماز محمد را صلوات میفرستد یاد مهربانی لشکریان علی با خوارج می افتد و روح علی را درود میفرستد. اکنون او بیش از گذشته در انتظار ولی عصر بی تابی میکند.

اکنون او میداند که معنی دقیق «مرتد» یعنی چه و چگونه یک شخص محارب با خدا و پیغمبر او میشود.

اکنون نفرتش نسبت به کسروی کمتر شده. اکنون خود را نزدیکتر به گلوله سربازان امام زمان احساس میکند.

اکنون با خود میگوید: "اگر این اسلام است من یک کافرم".

اکنون با خود می اندیشد: "پس این اسلام واقعی که دریچه بهشت و فرج حوریان است کجاست ؟ پس چرا فقط جهنم را تجربه میکنیم ؟ پس نوبت بهشت کی میرسد ؟"