ف.م.سخن

این هم جند خط از نامه ی سرگشاده ی ناصر زرافشان که چند وقت پیش در زندان نوشت و نشان دهنده ی روح مبارز اوست:

"... نزد خودم، نه برای این سالهای زندان، بلکه حتی برای یک روز سلب آزادی از خودم دلیل و توجیهی نمی‌یابم؛ برای آزادی و حقوقی که طی این سالها و به این طریق از من سلب شده و به سرقت رفته است، هیچ گونه موجبی نمی‌شناسم تا تسلیم شرایطی شوم که خواسته‌اند بر من تحمیل کنند، بدهکار کسی نیستم که ناگزیر به مصالحه و نرمش باشم یا از طبیعی‌ترین حقوق خویش که حق اندیشیدن و مشارکت کردن در سرنوشت مردم و میهنم می‌باشد، بگذرم. بخاطر آگاهی از جنایاتی در زندان هستم که دیگران مرتکب شده‌اند. در شرایطی که جنایتکاران خود آزادند و سررشته کارها را بدست دارند. از این رو، از هر امکانی که بیابم برای ارتباط و در میان گذاردن آنچه فکر می‌کنم با یارانم استفاده می‌کنم تا سره و ناسره آن از هم تفکیک شود و در این زمینه از کسی واهمه ندارم.
طی این سالها در زندان بر اساس چنین نگرشی برخورد و رفتار کرده‌ام و از هزینه‌ای هم که بابت آن پرداخته یا باید بپردازم پروائی ندارم. البته شرایط راحتی ندارم، اما خون من رنگین‌تر از خون هیچ یک از آحاد آن دو نسلی نیست که از همین لعنت آباد آنان را به زیر خاک سیاه فرستادند..."

هاله جان
تقصير من چيه که تو خودتو کردی نمک فلفل سايت ف.م.سخن؟ در هر صورت دوستت دارم عزيزم. باز هم بنويس.

مرسي ! مرسي ! از اين همه لطف و مهرباني شما متشکرم !
من از بيگانگان هرگز ننالم ، که با من چه که کرد آن
آشنا کرد !!

اين هاله خانم کلا انگار ۲ رياليش کجه، اون از قضاوتش در مورد من و اين هم قضاوتش در مورد نی لبک!
ميگن هر چه کمتر حرف بزنيد کمتر هم خطا ميکنيد، ولی هاله اصلا حرف نميزنه و وقتی هم دو کلمه به زبان مياره بايد بهش گفت: هيس!

خانم هاله,

متوجه نکته آقای نیلبک نشدید. ایشان پرسیدند چه کسی اپوزیسیون را سازماندهی و رهبری میکند ؟ کسی نگفت که حق مردم را کی میگیرد ؟ اتفاقاً سوال خیلی مهم و اساسی است. تا نبود یک رهبری منسجم در اپوزیسیون درب باسن ملایان عروسی است.

--------
راستی آقای سخن عزیز بلاخره شما هم رای می دهید ؟ در نظر قبلی مشخص نکردید موضعتان را. آیا خجالت میکشید ؟

-----------

باید برای آزادی زندانیان سیاسی بیش از این فعالیت کرد. امیدوارم تعداد زیادی از مردم به میدان اوین رفته و از آزادی بیان حمایت کنند.

موفق باشید.

ني لبک عزيز ! خودتان بسازيد !و فراموش نکنيد که تاريخ ايران نشان مي دهد که تا به حال هيچ حاکم و قدرتمندي به مردم ايران دموکراسي و آزادي هديه نکرده است ، بلکه اين مردم خودشان بودند که با تکيه بر خرد
اجتماعي اين راههاي سخت و دشوار را هموار کرده اند !
تا رفراندم ملي سال 1341 هنوز زنان حق راي نداشتند و اين حق را نه شاه به آنان داد و نه متحجران آن دوره بلکه زنان با تظاهرات حق شناسانه و آرامي صندوق هاي راي جداگانه فراهم کردند و گفتند ما هم مي خواهيم راي بدهيم و با اين حرکت اجتماعي حق راي را ازان خود کردند ! بسازيد ! پيروز باشيد !

در نبود سازمانهایی که بتونن حرکات اعتراضی یا حمایتی را سازماندهی کنند چه باید کرد؟!