ف.م.سخن

به صد شماره رسیدن کشکول خبری را تبریک عرض می کنم با اسندلالت در مورد ناشناس ماندن موافقم و اطمینان دارم که نوشتن با نام مستعار هم به اندازه کافی موثر است و میدانم که که فردی مانند تو در دنیای واقعی هم نقش موثری در راه اگاه سازی عمومی و زمینه سازی برای رسیدن به آزادی ایفا می کنداگرچه ممکن است سروصدا نداشته باشد. به امید تولد روزی که هیچ کس مجبور نباشد در مورد عقایدش با نام مستعار بنویسد. سلامت و پیروز باشید.

***

سپاسگزارم از شما. سخن

با درود فراوان خدمت برادر بزرگم جناب آقای سخن
امیدوارم لایق این باشم که شما را با لفظ برادر بنامم . اقای سخن من با نوشته های شما از ابان 86 تا الان همراه هستم و همیشه از مطالب شما آرشیوی در رایانه خود دارم و این مطالب را بدوستانی که بخاطر فیلترنت ایران دسترسی ندارند میدهم تا انها هم از نثر زیبا و طنز شما استفاده کافی و وافی را ببرند و ارزو میکنم که شما هم راضی باشین تا مدیون شما نشوم .
اقای سخن با صدمین شماره کشکول خود واقعا گل کاشتید ولی در آخر مطلبتان آتشی بدلم زدید که الانم هم که مینویسم در حال گریه برای بهنود هستم ....
دوست دارم روزی برسد که شما با خیال راحت اسم خود را منتشر نمایید تا ما هم این شخص عزیز و بزرگوار را بشناسیم.
در آخر امیدوارم روزی برسد که [...] از دل و جانم
برای شما نویسندگان این سرزمین آرزوی سلامتی و بهروزی راخواهانم .
پاینده ایران
مصطفی 24 ساله

***

مصطفی عزیز
شما محبت دارید. خیلی ممنون ام از زحمتی که می کشید و نوشته های مرا در اختیار دوستان تان قرار می دهید. شاد و سربلند باشید. سخن

همیشه اولین کاری که بعد ار ورود به صفحه گویا انجام می دهم این است که ببینم آیا از شما مطلب جدیدی منتشر شده یل نه. آکرچه که لینک وبلاگتان را در صفحه اسپید دیال موزیلا گذاشته ام تا دسترسی به آن سریعتر باشد. به هر جهت می خواستم چند نکته درباره این پست خدمت جنابعالی عرض کنم شاید که از عصبانیت شما در مورد برخورد آمریکا با متقاضیان ایرانی ویزا بکاهد. من در استرالیا هستم و دوستان استرالیایی دارم که با وجود داشتن پاسپورت استرالیایی و تبار انگلیسی و با وجود داشتن دعوتنامه رسمی دانشگاهی باز هم برای گرفتن ویزا باید حتما مصاحبه شوند. دوستان دیگری هم دارم که با داشتن پاسپورت استرالیایی و انگلیسی و تبار ایرلندی برای رفتن به کانادا مسیر کره جنوبی را انتخاب می کنند تا از دردسرهای گرفتن ویزای ترانزیت از آمریکا برای توقف موقت در هانولولو اجتناب کنند. منظورم این است که آمریکا بنا به ملاحظاتی که دارد این نوع سخت گیریها را برای همه منتها با شدت و ضعف انجام می دهد. دوستانی را هم از اسپانیا داشته ام که برای گرفتن ویزای آمریکا مشکلات مشابهی داشته اند. به درست یا غلط بودن آن را کاری ندارم ولی نباید تصور کنیم که این برخوردها فقط با ایرانیهاست.
مستدام باشید و بیشتر بنویسید اگر می توانید. ممنون  

***

علی عزیز. ممنون از اطلاعاتی که دادید. کاش این را هم می نوشتید که با متقاضی استرالیایی چگونه رفتار می شود. چه مدارکی از او می خواهند و صدور و یا عدم صدور روادید برای ایشان چگونه است. برای یک استرالیایی، سفارت چگونه قرار ملاقات تعیین می کند، در موقع مصاحبه چه مواردی از او سوال می شود. چند در صد در صورت تکمیل بودن مدارک و نداشتن سوءسابقه روادید می گیرند و در چه مواردی روادید صادر نمی شود. مشکل ما با مقامات آمریکایی حرف هایی ست که در باره ی "ملت متمدن و با فرهنگ ایران" می زنند ولی با آن ها مثل قومی وحشی و تروریست رفتار می کنند. و جالب این جاست که راه برای ورود "تروریست"های وطنی همیشه به آمریکا باز است و بسیاری از آن ها دارای گرین کارت هستند! ولی آن پیرمرد و پیرزنی که می خواهند فرزندشان را ملاقات کنند، باید دست به دعا بردارند که حال مسئول صدور روادید در روز مصاحبه ی آن ها خوب باشد، و در عراق بمبی چیزی منفجر نشده باشد، و آقای خامنه ای یا احمدی نژاد حرفی علیه آمریکا یا منافع آن نزده باشند! تمام مدارک "ملت متمدن و با فرهنگ ایران" هم که کامل باشد، باز نظر مسئول صدور ویزای سفارت آمریکاست که تعیین کننده است! موفق باشید. سخن