به دعوت اسد علیمحمدی عزیز و بیلی در بازی وب لاگی علت رکود وب لاگ ها شرکت می کنم و این چند خط را می نویسم. علت رکود "وب لاگ" ف.م.سخن، پُرکاری در سایر بخش های وب است. به عبارت دیگر علت ننوشتن در وب لاگ، نوشتن در سایر بخش های وب است. ممکن است سوال شود چند خط نوشتن که دشوار نیست؛ دشوار نیست، ولی من نسبت به نوشته هایم وسواس بسیار دارم. چه یک خط، چه یک صفحه، چه ده صفحه، باید هم از نظر محتوا، هم از نظر شکل -به نظر خودم- کامل و بی عیب باشد. این وسواس شاید عیب باشد، ولی این عیب جزو خصائل من است و کاریش نمی توانم بکنم. مثلا همین کلمه ی "کاریش" را مطمئن نیستم در این نوشته بگذارم یا نگذارم، و شاید برای بررسی "ش" آخرِ آن و این که چرا به جای "آن را" می نشیند، یکی دو کتاب را ورق بزنم تا ببینم استفاده از آن جایز است یا نیست، و فرقی هم نمی کند که من این مطلب را در وب لاگ کم خواننده ام بگذارم، یا در خبرنامه ی گویا. این از نوشتن.
ممکن است سوال شود چرا مطالبی را که در خبرنامه گویا و وب لاگ گویا و سایت خودنویس نوشته ام در وب لاگ ام به موقع منتشر نمی کنم و می گذارم همه یک جا جمع شوند، بعد این کار را می کنم. قبلا فقط لینک مطالب را در وب لاگ ام می گذاشتم و این کارْ آسان بود. اما به خواست مهندس برجیان عزیز، مدتی ست کل مطالب را می گذارم و این گذاشتنِ مطلب، نه به خاطرِ خودِ مطلب که به خاطر گذاشتن عکس ها و ویدئوها و لینک ها، کار دشوار و وقت گیری ست که باید یکی یکی انجام شود، و چون در این زمینه هم وسواس و دقت بیش از حد دارم و می خواهم همه چیز کامل باشد، وقت زیادی باید صرف کنم، بخصوص وقتی مطالب روی هم انباشته می شود، تنبلی هم مزید می گردد و هر ماه، یا دو ماه یک بار که فراغتی حاصل می کنم، این کار را انجام می دهم.
خلاصه این که رکود وب لاگ من نه به خاطر تنبلی در نوشتن، که به خاطر زیاد نوشتن، و تلاش در جهت بالا نگه داشتن کیفیت مطالب است. با تشکر از اسد عزیز به خاطر ایده های خوب اش در زمینه ی فعال کردن وب لاگ ها و به امید رونق هر چه بیشتر وب لاگ ها و اصولا نوشتن در سطح وب.
sokhan September 11, 2011 02:15 PMMr.Sokhan mikham begam az chand saale pish mardom migoftan ma rahbarei nadarim chera kesi rahbare mokhalfine molaha nemishe agar dashtim tabehal iran azad shode bud.khob hala ke reza pahlavi mikhad ye ghadami bardare hame jazadan akhe chera oonke nemikhad shah beshe mige taklife rejimro entekhabat moayan mikone yechize dige shomahera shahed budid waghti ke nemiuomad cheghadr behesh tohin mikardan.magar gonahe pedaro taze agar gonah karde bashe paye pesaresh neveshtemishe fekr nakonid man chon shaho doost daram migam are man doostdaram aslan padeshahi chon loksoze man doostdaram az in molahaye kasif ke adam khejalat mikeshe bege inha dolatmardane irannad khejalt mikesham badtar inke jani wa dozd watanforosh ham hastand.c
afarin December 21, 2011 04:23 AMmr sokhan az neveshtehayetan mersi wali kam shode wa mokhtasar mikham begam chera hameye roshanfekran ke kamham nistanad dara ra migoyand wali az darman harfi gofte nemishe chera gorohi az pajoheshgaran va siyasiun az hraghide va khate hezbi ke darand ba ham yeki nemishavand ta be azadiye iran komak beshe reza pahlavi hadafesh bade aya shoma ba in aghide mokhalfyd ke in khode mardomand ke adamharo avaz mikonand anharo bekhoda miresonand haminha nabodan khomyni ro be mah bordan ya shahe khobro be khoda resondan badesh ham ba oo cheha rava dashtand aya nabayd inadamha aval khodeshan ro eslah konand va hame kase va kozero sare digaran nashkanand ye chize kocoloe dige man padeshahi hastam na saltanat talab. dar khateme az zahamat shoma mamnonam
afarin December 17, 2011 05:49 AMوسواس به معنای "کلاسیک" آن عملی ناپسند است مانند وسواس پدر در آب و آبکشی که وضوگرفتناش دوساعتی بدرازا میکشید. اما دقت در درست نویسی مسئلهای پسندیدهاست و این حسن نوشتههای شماست که علیرغم دراز بودن آنه، آدم خودش را هی "سُک" میزند که بخوان و بخوان و بلند هم بخوان تا عیال هم گوش فرادهد.
***
عمو اروند عزیز، ممنون ام از لطف و تشویق تان. درست می فرمایید. وسواس در کار نوشتن خوب است، ولی نویسنده را خسته می کند. من البته از خستگی آن شکایتی ندارم، ولی این خستگی باعث کند شدن کار می شود، که آن هم اگر بیش از حد نشود، (مثل بلایی که بر سر علامه قزوینی آمد و این بزرگ مرد علم و ادب به دلیل وسواس بیش از حد نتوانست در حد معلومات وسیع اش کتاب بنویسد و شاگردان اش را بهره مند سازد) لازم است. البته علامه قزوینی کجا و من کجا ولی مثالی در حد خودم پیدا نکردم. با تشکر مجدد و با احترام. سخن
عمو اروند September 11, 2011 02:44 PM